Od te (iz ove perspektive i ne tako loše) 2016. godine mnoge stvari su se promijenile.
Od jasno profilisane vlasti i opozicije nastao je sutlijaš koji je dodatno začinjen sukobima među "saveznicima" tako da ni iole upućenim građanima više nije jasno ko sa kim i ko tu koga.
SDS, perjanica opozicije je u međuvrenenu prokockao skupštinske većine u još nekoliko opština, dok se, po starom običaju, nekoliko opcija odronilo iz ove stranke i kreiralo vlastite političke opcije (lojalne režimu).
Nakon Ognjena Tadića (koji je prstićem prijetio Baji u tv duelu), predhodnih papaka poslanika, najveće udarce su im zadali bivši saveznik Čavić (koji se prodao zarad elektroenergetske fotelje) i vladar ravnice Mićo Mićić koji je upravo potpisao sporazum sa čovjekom koji ga je pljuvao prethodnu deceniju.
PDP je desetkovan na lokalu, a dok su u republičkoj skupštini najveći oponenti vlasti trećina njihovih opštinskih odbora sarađuje sa "Silama osovine" (SNSD, SP, DNS...). Konfuziju pojačavaju i unutarstranačke borbe oko kandidata za gradonačelnika Banjaluke, tako da sada nikome nije jasan putokaz ove stranke.
Kako više nema krštene (makar i na papiru) opozicione stranke pozabavimo se Silama osovine.
DNS je u kratkom periodu ojačao i dostigao status treće stranke u Srpskoj što je bio alarm da im se trebaju skratiti krila. Sukobi oko rudnika, Puteva Srpske i preraspodjele fotelja rezultirale su da je stranka pukla na pola.
Marioneta najjače stranke Srpske (Čubrilović) je pokazao lojalnost Dodiku, otkinuo pola članstva, a Pavića poslao u prevremenu penziju formiranjem svoga DEMOS-a. Nešić je ostao na čelu DNS-a, rasute vojske koja je ostala u potpunoj milosti Dodika.
Socijalisti su decenijama opstajali sa pristojnim brojem glasova i fotelja od kojih je u pravilu u najljepšu sjedao "londonski student" Petar Đokić.
Njemu Dodik,izgleda, nikad nije oprostio što je lokalnim odborima stranke dozvolio da učestvuju u vlasti, bez obzira sa kim su u njoj.
Đokićevi nasljednici (koji se, kao i on, u socijalizam razumiju kao eskimi u berbu grožđa) su dobili benefite, pobunili se protiv šefa i napravili mutant, već mutirane stranke, tako da su dualni socijalisti sada konkurencija jedino sami sebi i dojučerašnjim kolegama.
Napredna Srpska i ostali sateliti samo su drugi naziv SNSD i opstaju na političkim mrvicama koje im Dodik daje u zamjenu za prljave faze kampanje koje obavljaju.
Na jugu Srpske se pojavio "Knez hercegocački" sa svojim političkim pokretom. Vjerovatno najbogatiji čovjek Hercegovine je ušao u otvoreni rat sa Dodikom, ali zadnje izjave daju do znanja da je, po svom starom običaju, otvorio pijacu i čeka ko će ponuditi više kako bi mu se priklonio.
SNSD je oPstao kao jedina neoštećena stranka u ovome četverogodišnjem periodu, ali crveno članstvo već godinama kuva.
Dodik kaže da je politika sabiranje, pa tako u svojim matematičkim operacijama često mnogo izdašnije nagradi preletače nego vlastito članstvo što uzrokuje nezadovoljstvo lojalnog, dugogodišnjeg članstva.
Ipak, to članstvo je ekonomske prirode. Liste čekanja su napisane, preraspodjela napravljena i samo se klizi po uhodanim šinama, dok se narodu servira politički sutlijaš sa mnoštvom mirođija ali bez soli koja bi bljutavoj političkoj sceni dala dozu smisla i ukusa.
Bože podaj nam MMF kredite, trezorske zapise i ostale blagodati da doguramo i do Opštih izbora, a šta nas nakon njih čeka? ????????????